H is naar Nwe Pekela, S is werken en J heeft een fotoshoot in Uithuizermeeden.
Ben best trots op mezelf dat ik blijf genieten van het Leven. Dat is ook een compliment voor iedereen die mij kent en begrijpt. Ze houden me overeind. Zoveel maak ik nu niet mee natuurlijk. Ben door de hitte (net als vele lotgenoten met mij) ook meer vermoeid. Het leven is stroperiger, heb meer last van de gewrichten. Maar geniet wel. Van de kleine dingen, van lieve lotgenoten die me steunen, van de lieverds om me heen die me aan alle kanten steunen en helpen. Niks is ze teveel. #bewondering #respect.
Eigenlijk wil ik gewoon niet klagen vandaag. Over alles wat ik voel en diep van binnen even laat zitten. Nee, ik krop het niet op hoor. Ik uit mezelf wel, maar vandaag even lekker niet.
Ik merk dat de extra morfine me af en toe heel moe maakt, maar ik kies dan om er niet tegen te vechten en even een half uurtje mijn ogen dicht te doen. Eerder deze week vocht ik er tegen, maar dat heeft gewoon toch geen zin, en de rust doet mij en mijn pijn goed.
Aanstaande maandag gaat de eerste hier het huis uit. S gaat in de buurt van Groningen Stad wonen. En niet omdat het hier niet goed ging, of we elkaar zat waren. Nee, S heeft de tijd bereikt dat ze voor zichzelf wil gaan zorgen en leven. Ze gaat dan wel bij haar vader wonen, maar heeft daar alle ruimte om voor zichzelf een plekje te gaan opbouwen. Haar vader heeft een eigen zaak in Groningen Stad, en is vaak niet thuis. Ze is dus daar heel erg op zichzelf aangewezen. Voor ons een goed gevoel dat ze nog niet helemaal alleen komt te staan, maar het is goed dat ze deze beslissing heeft genomen.
Wil niet zeggen, dat wij haar niet enorm gaan missen. Het zal raar zijn. Ze is dan wel "pas" vier jaar in ons gezin als pleegdochter/zus, maar ze heeft haar stempel inmiddels achtergelaten. Het zal wennen zijn, zowel voor haar als voor ons.
Ook voor mij zal het bizar voelen, want ze deed ook heel veel zorg voor mij. Ik ben afhankelijk van mijn gezinsleden, en aangezien zij een hoop deed, zullen we dat ook merken. Ze zal R nog zeker blijven steunen met de zorg, want partners van ME hebben het al zwaar genoeg. J en H doen ook veel hoor, daar mogen we ook niet te licht over denken. Maar S zal, omdat ze ook hier in de buurt werkt, hopelijk nog vaak langskomen. We zorgen ook voor haar als ze late dienst heeft, want dan komt ze hier eerst warm eten.
Haar kamer zal als eerste een logeerkamer worden voor haarzelf ;-), Re en mijn moeder. Maar ook R gaat gebruik maken van deze ruimte voor zijn schildersezel. Dan heeft hij ook een plek in huis waar hij heerlijk kan gaan schilderen. En waar hij dan niet alles meteen na elke keer hoeft op te ruimen.
Jah, we zullen haar erg gaan missen, maar respecteren en accepteren haar keus, ze heeft de leeftijd om haar eigen Weg te gaan uitstippelen. Zo gaat het Leven.
En zo vordert ook de zaterdag alweer aardig. En ondanks alles, probeer ik te blijven genieten van de kleine genietmomentjes van het Leven. Negativiteit hoort daar niet bij, wil ik geen energie instoppen, en daarom kies ik op bepaalde punten voor mezelf. Niet iedereen zal het misschien snappen, maar degene die het wel snappen, zijn ook mijn dierbaren om me heen. En ik ben blij met ze!!! #dankbaar
Morgen weer meer
Lfs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten