Mijn eerste vraag van vanmorgen aan R was: welke dag is het? Juist, heel diep en lang geslapen. Maar blijven steken in de droomfase. Hoe vermoeiend is dat. En maar regelen, organiseren, anders indelen, opnieuw proberen ... J was vanmorgen vroeg even in onze slaapkamer, even wat pakken (ik niks van gemerkt), zei ze, wat was je druk. Het schijnt dus dat ik zelfs mijn benen volop gebruik als ik droom. Pffff ... en dat went nooit, want je wordt zó moe wakker. Al heb je toch bijna klokje rond gehaald.
Gisteravond viel ik in een gat. Ik hád het verwacht, maar zó gehoopt dat het niet zou komen. Het PEMgat. Zo beroerd ineens. Dus mijn bed ingegaan rond half elf, meds ingenomen. Heerlijk een uur Nick en Simon liggen luisteren en hopen dat in ieder geval de hoofdpijn wat zou zakken. Ik weet daarna niet echt hoelaat ik in slaap ben gevallen, maar heb R niet naar bed horen komen. Hele nacht dus gedroomd.
Nu ben ik #leeg #moe #hoofdpijn. De PEM went nooit en komt tóch altijd onverwachts.
R is bezig met het zonnescherm, H helpt hem en kijkt ondertussen de F1. J was vanmorgen al vroeg op pad voor een fotoshoot en is ook alweer thuis. Is heerlijk aan het relaxen op haar kamer. Die ging gisteren toch wel over haar grens. Maar ze zal zelf die grens moeten opzoeken. En dat gaat op zich goed. Ze kan het goed inschatten en voelt het aan. Ben trots op haar, hoe zij omgaat met haar (gelukkig nog lichte) vorm van #ME.
Morgen mijn douchedag, dinsdag bloedprikken tussen 8 en 11u en dan woensdag om 9u de opname in Delfzicht Delfzijl. Ik kan het niet goed van me afzetten dat ik er tegenop zie. Ik weet dat ik het over me heen moet laten komen en dat gaat me ook lukken hoor!!!
Maar het is dit keer echt een beetje een gevoel van, pffff alweer, kom ik er dit keer wel weer goed door, hoe gaat het daarna. Beetje rotgevoel. Toch vanaf zien te komen de aankomende dagen. Heeft ja geen zin. Het druk maken van te voren.
Mijn moeder zou vrijdag komen, maar vanaf aankomende zaterdag tot ergens begin augustus rijden er geen treinen over Zwolle, dus is het Noorden afgesloten van een soepele treinverbinding. Dus (en heel terecht) komt mijn moeder niet dit weekend, maar met mijn verjaardag. Lieve mams, ik snap je goed hoor! Het is geen doen zo rond Zwolle met bussen, en trappen op en af. Ik zou er ook niet voor kiezen.
Okee, vandaag dus RUST, relaxen en verder zien we wat de dag brengt. Morgen zien we wel weer verder :)
Morgen dus weer meer
Lfs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten