18 juli 2012

Lieve bloglezers,

De oproep binnen voor de opname c.q. operatie volgende week. Ik moet eerst op dinsdag hier in Winschoten Lucas ZH bloed laten prikken in de ochtenduren. En woensdag word ik om 9uur verwacht in Delfzijl Delfzicht ZH om dezelfde dag verlost te worden van een galblaas met stenen. En de galblaas had wel mogen blijven zitten, maar de stenen moeten eruit. Die zorgen voor een irritatie van mijn alvleesklier. Waarschijnlijk 2 à 3 nachten verblijf. Maar dat wacht ik rustig af.

Vanmorgen vroeg werden we opgeschrikt door een heel vervelend bericht. De slagerij van de vader van onze pleegdochter S staat in de fik :(( Levenswerk van vele generaties!!! We hopen eerst dat het misschien nog meevalt, maar de brand is ontstaan op of in het dak en de brandweer moet een gat maken in het dak om te kunnen blussen. Het wordt dan ook vrij snel opgeschaald naar grote brand pffff. Uiteindelijk lijken de studentenwoningen boven de ergste schade te hebben opgelopen en zijn uitgebrand en beneden lijkt het erop of er "alleen" waterschade is, maar ze mogen nog niet naar binnen. Het pand zelf en het pand ernaast wat ook vlam heeft gevat, staan op instorten en het moet eerst gestut worden, voor ze kunnen kijken binnen wat er nog te redden is. Hoe sneu is dat. Wij kennen de vader van S natuurlijk ook goed, en als je hem ziet voor de camera (al is het maar een halve minuut) gaat er heel wat door je heen. Uiteraard is hij goed verzekerd, maar op zijn leeftijd (net 50 geworden) bouw je het dan weer op? Wat komt er allemaal bij kijken? Onze pleegdochter heeft nu geen inkomsten meer van het werken bij haar vader. Verschrikkelijk.
http://youtu.be/1JTkkP-RDqQ?hd=1

Met mij gaat het vandaag redelijk. Zie erg op tegen de operatie volgende week. Eerst dacht ik ... en wat  komt hierna ... maar na een powernap en even gedachten verzetten denk ik positiever ... hierna ben ik er vanaf! Maar dat het teveel wordt is mij wel duidelijk.
Sinds gisteren heb ik (alvast voor mijn verjaardag) een hartslagmeter/horloge gekregen van mijn moeder. Daarmee kan ik mijn hartslag eens in de gaten houden. En ik schrik soms van de schommelingen. Maar ook hoe hoog de hartslag kan worden! Gisteravond toen ik naar bed ging, was mijn hartslag vrij snel boven het  max van 115 en ging vrolijk naar de 140. Ik heb dus hulp nodig bij het "verhuizen" van mijn spullen van de woonkamer naar de slaapkamer. R vraagt altijd of hij moet helpen, meest van de tijd zei ik altijd, nee dat red ik wel. Maar sinds gisterenavond wéét ik dat hij me inderdaad moet helpen. Ook vanmorgen bij opstaan toch te snel gewild, Mijn hartslag heeft bij opstaan 120 een uur nodig om te herstellen naar rond de 80. Naarmate nu de dag vordert merk ik dat de vermoeidheid toeslaat. Lepels heb ik niet veel meer, en als ik naar de wc ga komt de hartslag rond de 105/110 te liggen. Veel rustiger alles willen doen dus. Tempo moet eruit. Moeilijk na járen lang op een flink tempo te hebben gewerkt en door gelopen. Trainen dus. Zitten geeft ook een hogere hartslag dan liggen. Ik ben er niet obsessief mee bezig, maar het is wel een hulpmiddel om mijn energie dus beter te verdelen en er beter mee om te gaan.
Eerst morgen naar de KNO arts. Eens kijken of hij mijn oor nu beter verklaard. Ik héb mijn twijfels, maar we blijven positief, want ik heb minder pijn. Geloof ik. Zelfs dat went. Pijn in je oor. Een constante piep en ruis in het oor. Dus wacht het rustig af. Moet thuiszorg nog wel even bellen morgenochtend (nu dus vergeten, hoezo #brainfog), dat douchen morgenmiddag niet kan en of het op vrijdag kan deze week.

Gisteravond weer een best heel vrolijk berichtje van H. Volgens ons gevoel heeft hij het naar zijn zin. Overmorgen komt hij alweer thuis! Time flies ...
De dag begon voor mij vroeg, ik was namelijk om 02:30 al wakker ik kon niet goed slapen, maar daarna even donald duckjes gelezen en toen was het alweer 07:15 toen heb ik me aangekleed, en even gewacht tot 8uur, en toen naar beneden, muziek geluisterd, daarna ontbeten, daarna gecorfeest, en toen de bus gepakt naar eersel, naar sbp, daar geklommen, heel behulpzaam geweest, mensen geholpen, en daarna door De lekkere modder gemountainbiked, en ik was natuurlijk de vieste op het laatst, maar daar deed ik het om, daarna schone kleren aangedaan natuurlijk en toen weer de bus terug, toen we daar kwamen snel gedouched, en toen weer avondeten, viel me tegen, vind me vaders eten lekkerder, dus tja, daarna hebben we nog journaal gehad en bosspel en cupcakes bakken, toen natuurlijk het minst leuke naar bed!! Tot morgen allemaal
Ben heel benieuwd of het hem vanavond weer lukt een berichtje te plaatsen :-)

Okee, niets meer te melden ... zo wat eten en dan gaan we de avond alweer in. Even S nog proberen te bereiken. Hou haar op afstand toch een klein beetje in de gaten. het dringt tot haar pa nog niet echt door, dus dan trekt S altijd veel verantwoordelijkheid naar zichzelf toe > dus ja, beetje in de gaten houden kan geen kwaad ;-)

Morgen weer meer.

Lfs