En het weekend ligt voor de deur. Een weekend zonder J. Zij gaat nu ri Wassenaar om zondag bij Parkpop te kunnen zijn. Veel plezier lieverd!!!! XXX Een weekend zonder Re, die moet helaas werken, maar gelukkig is het zijn passie, dus dat komt goed. Een weekend met H & R dus. En rust. Want ik moet echt energie proberen te sprokkelen en sparen, om woensdag de ingreep te ondergaan. Het is gewoon een echte opname, ik word om 9.15u verwacht, maar de ingreep is pas rond 15.15u. Er zijn risico's aan verbonden, maar ik wil er vanuit gaan dat díe mij niet ten deel gaan vallen. Een nacht blijven en dan donderdag weer naar huis. Ik krijg verdovende keelspray voor het goed kunnen inslikken van de endoscoop en ook een sedatie (roesje) om rustig te blijven liggen, eerst op mijn linkerzij en dan op mijn buik. Dat is de procedure van het ziekenhuis in Delfzijl. We laten het over ons heenkomen. Meer kan ik niet doen, en ga ik ook niet doen ;-)
Het noodweer van gisteravond was hier een beetje aan de late kant. Rond het middaguur vandaag. Onweer, hagel en hoosbuien. Hoewel er volgens buienradar geen hagel zou vallen, was ik er blij mee dat ik niet buiten stond, want hagel doet zeer! Hahaha. Maar goed, het blijft af en aan gaan, zon en regen wisselen elkaar af. Ik zei het al hè, een heel prettig neutraal onderwerp, het weer. Je kan er namelijk helemaal niks aan doen. Het komt zoals het komt. En weet je, zo zie ik alles wat mij overkomt ook. Ik kan er niks aan doen, het komt zoals het komt, ik heb geen keus. En dat maakt het een stuk makkelijker, toch wel.
R is onze "nieuwe" tweedehands auto aan het ophalen. We hadden een hele goede BMW, maar de wegenbelasting is zó duur, we kunnen dat niet blijven betalen. Autoloos is voor mij én R geen optie, beide gezondheidsklachten natuurlijk, dus de auto die nu gehaald wordt is in wegenbelasting en verzekering goedkoper. Je moet ergens het allemaal vandaan zien te halen.
Maatschappelijk werk was toch wel heel nuttig gisteren. We gaan ervoor!!! Niet dat we rijk zullen worden, dat zal ons in dit Leven niet ten deel vallen, maar als we weten wat we nu weten, is het voor mij voldoende. Armoede zullen we blijven houden, maar er is toch iets wat we nu weten, wat ons een stukje rustiger heeft gemaakt. En nee, dat deel ik niet op internet. Dat is iets wat wij nu weten, en dat is voldoende.
Mijn moeder is op dit moment op vakantie in Oost Duitsland en tot mijn verbazing/verrassing belde ze tussen de middag even op. Heerlijk om dan haar stem even te horen! Ze heeft het naar haar zin met haar vriendinnen en ik hoop dat ze volop geniet. Maar ze klonk goed, en voor een vitale bijna 80tiger ben ik trots op haar!!
En hoe ik me voel vandaag? Misselijk, hoofdpijn, zeurende buikpijn als een band om mijn buik heen. Maar verder gelukkig met de mensen om me heen en die er voor me zijn. Hier in het Hoge Noorden, mijn liefste maatje uit Purmerend, mijn lieve bedmaatje uit het Brabantse land, en via facebook en twitter. Ik zou niet weten wat ik zonder ze zou moeten. Gewoon even lieverds: DANK JE WEL. Het is niet onder woorden te brengen hoe het voelt als je huis- en bedgebonden bent en je voelt je toch gewaardeerd om wie je bent en wat je doet en wat je toch ook nog voor anderen kunt betekenen. En daar teer ik op. XXX
Morgen misschien meer en anders zondag wel.
Lfs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten