Vergeet ME niet

maandag 18 juni 2012

18 juni 2012

Lieve bloglezers,

Vannacht redelijk goede nacht gehad. Werd wakker gemaakt door hoosbuien en een gigantische onweersklap. Ach, weer eens wat anders, en het was niet al te vroeg, dus dat scheelt ook weer. Zelf maar even gele vla gepakt, flesje water gevuld en koffie gezet. J en H waren inmiddels uiteraard naar school. En R was naar de cardioloog.
Rustig eerst weer terug in bed, genieten van de regen op het raam en het onweer. Heerlijk als je dan in je bed ligt. Mijn rug speelt wel op, dus goed ondersteund met kussens. Logisch, ik slik nu al een paar dagen geen morfine meer, maar de ontsteking zal er vast nog zitten :S. Ach ja, zo sudderen we verder.
Controle van R bij de cardioloog was op zich goed. Alleen zijn hartslag was iets aan de hoge kant en toch wel in die mate, dat er een half tabletje bij moest. Nu bloeddruk + polsslag even voorlopig regelmatig laten controleren door de HA. Cardioloog zei, dat het niet goed was als het hart te hard moet werken, aangezien R ook diabeet is. En ja, we weten het, de volgende klap is definitief. Dan kan er eigenlijk niks meer voor hem gedaan worden. Dus controle cardio en internist is super belangrijk. 12 Juli krijgt hij ook een hartecho. Verder nog bloedgeprikt, en als er iets is, horen we dat via de HA. Na 12 juli als de echo goed is, mag hij weer een jaar wegblijven bij de cardioloog #wondervanwinschoten.
De dag verder wat laten aanrommelen, medicijnbakken gevuld, altijd een hele toer, en zeker met mijn brainfog niet de makkelijkste opgave, maar het is weer gelukt. Column van Sonja Silva gelezen in de Vriendin ... #lotgenote. Zo fijn om dat te doen. Ik ben blij dat ze daar columns inschrijft. Mag het graag lezen. Wie weet volgt ze ook wel deels mijn blog ;-) houden we elkaar toch een beetje op de hoogte.
Met mijn buik gaat het naar omstandigheden wel goed. Misselijkheid ligt op de loer, ontlasting is van structuur wel veranderd en ook wat geler, maar weet niet of dat ernstig is. Nog geen geel oogwit. Dus we wachten het rustig maar af, tot we de oproep krijgen uit Delfzijl ZH Delfzicht. Hou me ook wel aan de regel van het vochtgebruik. Meer kan ik volgens mij niet doen.
Ook de verzorging van mijn ontstoken oor maar weer opgepakt. Krijg er weer pijn in, en door vorige week is het wat in het water gevallen, niet aan gedacht, zoiets. Dus vanaf vandaag trouw 3xdaags antibiotische zalf er weer in.
Genoeg geklaagd over mezelf, of uitgelegd, of bijgepraat, hoe je het noemen wil ;-))
Het weekend had een gouden randje en daar teer ik nog op. Wat kan je dat soms nodig hebben, fijne mensen om je heen, geen spanning, irritatie. Gewoon #samenzijn #warmte.

Lotgenoten, geef niet op! Geef er wel aan toe als je lichaam het aangeeft. Teveel optimisme kan depressief werken. Hoe? Misschien leg ik jullie dat nog wel een keer uit, maar het is een feit. Maar pessimisme, daarmee kom je naar mijn gevoel ook niet ver mee, dus laten we het neutraal houden, luister naar jezelf, ieder is uniek en laten we één vuist maken met en voor elkaar!!!

Morgen misschien meer.

Lfs






En gewoon omdat het kan:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten