En zo is het weekend ook weer voorbij, is Re weer richting het westen en zullen de voetballiefhebbers tandenbijtend voor de buis zitten. Ik denk dat het voorbij is, en dat NL dit EK de groepsfase niet overleefd. Maar goed, wonderen zijn de wereld niet uit en wie weet komt er vanavond één uit.
J is vandaag lekker naar haar paard geweest. Ze krijgt zoveel energie terug van Caspian, is goed dat ze het gedaan heeft, voordat ze na de stageperiode nog twee weken de schoolbank in moet. H heeft zich vandaag geweldig vermaakt op zijn kamer, heerlijk ontspannen. Zo was het weekend toch met een gouden randje.
Want dat de laatste tijd zoveel langs komt bij me qua gezondheidsproblemen, maakt dat ik wel meer dan eens even denk, hoeveel kon een mens ook weer hebben. Maar ik weet dat ik de enige niet ben, dat sterkt, ik weet dat er altijd mensen zijn die het véél zwaarder hebben dan ik. En toch, als je naast #ME steeds van alles tegenkomt, kan ook ik wel eens knakken. Maar ik ben dan ook nog mijn vechtlust niet verloren.
Ook als er aan je getrokken wordt vanaf verkeerde kanten, ben je sterk genoeg om je hoofd toch nog overeind te houden en je zuinig opgebouwde eigenwaarde niet te verliezen.
En zo blijft het elke dag energie verdelen, energie spreiden, lepels niet allemaal tegelijk verliezen, vechten tegen andere gezondheidsproblemen die je tegenkomt. Maar: de wereld is hard, ik ben harder!!! #vechtlust.
Morgen misschien weer meer
Lfs
Dit geeft behoorlijk aan wat #ME inhoudt (met dank aan ©mmolendijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten