Ik heet #ME, en ik ben een onzichtbare ziekte. Ik ben nu bij jou voor je leven.
Anderen om je heen zien mij niet, maar je lichaam voelt mij wel.
Ik kan je aanvallen wanneer en op wat voor manier ik wil. Ik kan voor erge pijn zorgen en als ik in een goede bui ben kan ik er voor zorgen dat je overal pijn hebt.
Weet je nog dat jij met je energie van alles deed en veel plezier had? Ik nam die energie van je weg en gaf je de vermoeidheid. Je probeert nu ook plezier te hebben, maar ik haal je uit je slaap en geef je er (hoofd)pijn voor terug. Ik kan er voor zorgen dat je trilt vanbinnen en dat je het koud of warm hebt terwijl iedereen zich gewoon normaal voelt.
Oh ja en ik kan je ook angstig en depressief maken. Je hebt er niet om gevraagd maar ik heb je om verschillende redenen uitgekozen. Dat virus wat je ooit had en nooit van herstelt bent, of dat auto ongeluk, of misschien waren het wel de jaren van verwaarlozing na een trauma.
Maar goed ik ben hier en ik blijf bij jou! Ik hoor dat je naar een dokter bent gegaan om van me af te komen.
Whaha ik rol over de grond van het lachen, probeer het maar. Je zal naar heel veel dokters moeten gaan wil je uiteindelijk een keer van me af komen.
Je zal worden volgestopt met pillen, slaappillen, energiepillen, je zal massages krijgen en je zal als angstig en depressief versleten worden. Er zal je vertelt worden dat als je pillen netjes neemt en je oefeningen goed doet, dat ik dan weg ga.
Maar het ergste is nog je dat je niet serieus genomen zal worden wanneer je tegen de dokter schreeuwt dat je geen normaal leven meer hebt.
Je familie, vrienden en collega's zullen allemaal naar je luisteren tot ze het beu zijn om te horen hoe ik je laat lijden. En dat ik een rotziekte ben.
Sommige zullen zeggen oh, je hebt gewoon een rotdag, of ze zeggen: je kunt niet alles meer doen wat je 10 jaar geleden kon.. en niet horen dat jij zegt.... tien dagen geleden.
Sommige zullen achter je rug om gaan praten, terwijl jij langzaam aan het gevoel krijgt dat je je zelfrespect aan het verliezen bent en blijft proberen dat ze je begrijpen, vooral wanneer je in gesprek bent met een normaal persoon en je niet meer weet wat je ook alweer wilde zeggen, brainfog!....
Ten einde mijn verhaal,(ik had gehoopt dat dit geheim kon blijven, maar je zal er zelf al wel achter zijn) dit is geschreven door iemand ook met #ME.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten