9 Jaar geleden stonden we in het Waterland Ziekenhuis in Purmerend. Op zich een bijzondere situatie, maar het zusje was geboren van mijn kinderen. En ik vond als moeder van mijn twee kinderen, we woonden ook nog in Purmerend, dat ik ze dit niet mocht ontnemen. Dus zijn we op kraamvisite gegaan in het ziekenhuis. De foto's die daar zijn gemaakt, zijn voor J en H uiteraard heel belangrijk. Want de scheiding van hun ouders, mocht geen obstakel zijn om hun nieuwe zusje te ontmoeten en vast te mogen houden. Ik ben blij dat ik dit voor J en H heb kunnen doen. Zo hebben ze vanaf het begin hun zusje C kunnen verwelkomen en in hun hart kunnen sluiten. Op haar 9e verjaardag kunnen ze er helaas niet bij zijn. Maar ze hebben zelf via Greetz een kaart gemaakt met hun eigen foto erop en ervoor gezorgd dat deze in Canada terecht kwam op het juiste moment. We weten van C haar moeder dat de kaart is aangekomen en ze er érg blij mee is!!!
Gisteren een slechte dag. Emotiedag. Dag vol gevoelens. Die gingen écht met me op de loop. Heb ook eens flink uit kunnen huilen. Machteloosheid, verdriet, wanhoop. Daarna van geluk, dankbaarheid, liefde. Het was enorm. Wat een rare ziekte. Want ook veel pijn. Extra pijnstiller genomen. Dat hielp in ieder geval tegen de pijn. Maar ik was kapot. Alles viel me op. Alles hoorde ik harder. Alles kwam dubbel binnen. Een hele slechte dag,
Vanmorgen lang op bed gelegen. Werd wakker gemaakt door J met een bakkie koffie. En nee, niet in één van de ochtenduren. Al voelde het wel zo. Maar het was inmiddels rond half één. Ik ben wederom de droomfase niet voorbij gegaan, alleen heb ik wel de mazzel dat ik óf de hele nacht gewoon droom, of dat ik weer kan verder slapen. Al word ik er wel tig keer van wakker. Maar ja, echt uitgerust raak je niet natuurlijk. Maar alles went.
Vanmiddag heerlijk met foto's lopen stoeien op FB. Ik laat daar regelmatig even een foto van mezelf zien. In de echte sociale wereld toon je jezelf ook. Dus op facebook plaats ik dan wel eens een foto. Mijn bedmaatje ook zover gekregen dat ie een recente foto plaatste ... en die van mijn Bro heb ik ook geplaatst. Toen ook van R en dan heb je genoeg gespreksstof. Het was gezellig. Zo met elkaar!
J was ondertussen naar haar werk gegaan en H is nog steeds bij oma. Dus we hebben heerlijk makkelijk gedaan met het eten. Geld hebben we niet meer, wat zijn boodschappen toch allehemels duur geworden. We zijn namelijk al geholpen deze maand, maar wat vroeger heel wat was in je portemonnee is er met de gewoonste dingen gewoon zo uit. Onvoorstelbaar. Morgen hebben we lekker witlof, we hadden van de voedselbank voor 3 dagen verse groenten gekregen. Eergisteren de bloemkool opgemaakt, gisteren sla en dan morgen de witlof. Dus we zijn gezegend. Vandaag mochten we dus een heerlijk broodje gebakken ei, nadat we rond half vijf een bakje noedels hebben gegeten. Wij zijn weer voldaan.
Na het artikel wat ik gisteren geplaatst heb, ben ik toch wel dankbaar dat ik gewoon kan praten over hoe wij de weken doorkomen. En duidelijkheid: dit is geen medelijden zoeken, maar ik hoef ook niet te zwijgen. Ik hoop dat het begrepen wordt. Ik vraag nergens om, maar kan wel mijn blog schrijven in alle waarheid zonder om dingen heen te kletsen. Daar wil ik ©Vriendin en ©DeniseHilhorst wel voor bedanken.
R is naar boven, wilde graag nog een uurtje verder met het schilderij voor mijn lieve bedmaatje. En ik lig in de woonkamer. Tv uitgezet, raam open, weinig licht aan, en heerlijk genieten van de geluiden van buiten, de geur van de regen. En het koelt zo heerlijk af en geeft een zalige frisse geur in huis. Katten kunnen gewoon naar buiten als ze willen, en de honden de tuin in. We zijn een tevreden gezin.
Morgen misschien meer.
Lfs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten