Vergeet ME niet

dinsdag 21 augustus 2012

21 augustus 2012

Lieve bloglezers,

De maand augustus schiet alweer op. Hier hebben de kids nog twee weken vakantie. Ze hoeven rond 5 september pas weer te starten. Ik merk dat het mooiere weer ook altijd in augustus is, vorig jaar was dat hetzelfde. Helaas hebben ze dit schooljaar een kort jaar, wat betekent dat ze dan vakantie hebben in de mindere periode. Maar ach, je kan er toch niks van zeggen. Dit jaar hebben ze in ieder geval nog mooi weer meegepikt!!

©RElbers - laatste werk in opdracht gemaakt 


Mijn Leven met ME is op dit moment overleven. Helaas. Sinds mijn verjaardag voel ik me niet goed. Heel erg moe (extreem), stemmingswisselingen, twijfel, onzekerheid, pijn aan mijn benen en rug, hoofdpijn bijna elke dag, fut om ook maar iets te ondernemen is ver te zoeken.


Ik ben de afgelopen week heel eigenwijs wel twee keer met de scoot erop uit geweest. En ik wilde vandaag weer. Maar het litteken re.onder op mijn buik weerhoudt me ervan. Het is een gevoel alsof er met regelmaat een flinke naald ingestoken wordt. Ik heb vanmiddag de chirurg dan ook gebeld, of tenminste de poli. Morgen om 11.30u even terugbellen (heb de wekker maar gezet, anders vergeet ik het geheid), dan krijg ik Dr. de Vries zelf aan de telefoon en kan ik met hem overleggen. Het is heel raar. Van de buitenkant ziet het er niet heel erg raar uit, maar de andere littekens zijn veel beter. Die vervagen al een beetje. Maar goed, morgen hoor ik dus van hem wel wat hij wil en of het wel normaal is.

De twee oudsten Roxy (16jr) en Goofy (11jr) doen mee met mijn rustperiode

Maar aankomend weekend ook geen afleiding van Re. Door mijn PEM ben ik denk ik niet de gezelligste thuis. Ik probeer positief te blijven hoor, en mijn kracht voor mijn gezin in te zetten die ik wel heb. Verder ontspan ik me op facebook, word ik goed opgevangen door mijn bedmaatje en zo kom ik de dagen wel door. Dat Re heeft afgezegd, heeft hij grotendeels voor mij gedaan, maar ik denk dat het ook wel goed is, en waardeer de beslissing van hem, omdat hij zelf in een hele positieve periode zit en ik daar geen spelbreker in wil zijn. Dan heeft hij alle tijd voor positiviteit, in plaats van mij op te fleuren :)

Ik heb op zich niet zoveel te vertellen, wat je in een blog kwijt kan. Dat heb ik nou eenmaal in mijn PEM periode. Dan lijkt niks interessant genoeg. Dus we houden het hierbij, want ik wil positief blijven :-) Hoe zwaar ook.



Morgen misschien meer, en anders als ik weer wat te melden heb. Je weet maar nooit

Lfssssss



Geen opmerkingen:

Een reactie posten