30 augustus 2012

Lieve bloglezers,

Wat een heerlijke dinsdagavond heb ik gehad op het voetbalveld!!! Mooi weer, mooie foto's een leuke wedstrijd, gewonnen met 9-0. Ik heb wat in moeten leveren, maar daarover later meer. Eerst de mooie foto's, die wil ik jullie niet onthouden.

Scheemda

Oude Fabriek in Scheemda "de Toekomst"

Mien Laiverd

Mijn kanjer!!!

En toen brak dinsdagavond aan nadat ik weer thuis was. Keelpijn, hoofdpijn, duizelig, misselijk. Maar wat had ik het er voor over gehad!! Maar ja, ik zat dus duidelijk in het doolhof wat PEM heet. Die kwam binnen zeg. Maar ik was zo blij dat ik toch weer een wedstrijd heb kunnen zien. Dus ik had ook een voldaan gevoel. H vond het ook heerlijk dat ik er weer eens bij was. Dan heb je het er voor over. 

Na een redelijke nacht gisterochtend, woensdag, vroeg wakker gemaakt, spulletjes gepakt en lekker bij mijn dochter in bed gekropen (ja hihi, die heeft een 2 pers.bed hoor) De werklui van Acantus stonden vroeg voor de deur voor controle van de ketel. Wel noodzakelijk dus, want er was een lekkage en er is nog iets bijgesteld en vervangen. Verder ook de vervanging van de huishoudelijke hulp. En nee, ik had geen zin om het allemaal mee te maken. 

Later ben ik op het ziekenhuisbed beneden in slaap gevallen. En zo ben ik de dag doorgekomen. Geslapen, FB, mijn gezin. Dus geen interessant verhaal, maar wel de waarheid. 

Na een redelijke nacht werd ik vanmorgen zo mogelijk met nog meer pijn wakker. Alsof er een trein over me heen was gereden. Zo voelt het. Zo zeggen we dat wel eens onder lotgenoten tegen elkaar. Brak, en kapot. Maar mijn gedachten gaan vandaag uit naar mijn lieve bedmaatje. Die heeft het samen met zijn vrouw even heel moeilijk. Hebben moeilijke beslissingen te nemen en ze kunnen dat er allemaal niet bij hebben. Denk aan ze, probeer ze toch positieve energie te sturen. En ik hoop dat ze er uitkomen. Lieverds, jullie vertrouwen is logischerwijs geslonken tot het nulpunt, maar vergeet niet dat er altijd een paar zijn, die jullie kunnen blijven vertrouwen!!! Jullie staan niet alleen. 

Samen staan we sterk. Dat gevoel is zo immens groot. Met veel van onze lotgenoten kunnen we de lasten dragen. Van onszelf en van elkaar. Samen komen we er. Hoe egocentrisch de buitenwereld ook kan zijn, hoe moeilijk het daartegen vechten is, hoe moeilijk het is om dat los te laten, hoe slechter we daar ook tegen kunnen. Vergeet niet lieverds, samen staan we sterk!!!

Morgen mss meer.

Lfsssss