Hieper de pieper van Facebook ... spacy!!! Reacties worden gewoon niet of véél later verwerkt. Je kan op geen normale manier een gesprek voeren. Niks voor mij dit. Daar word ik alleen maar heel zenuwachtig van om mijn vrienden niet te kunnen bereiken. Dus dan maar afsluiten en een blog schrijven, straks misschien mijn gedichten omzetten naar een worddocument zodat ik het kan insturen als manuscript. Ik zie het wel, maar Facebook vanavond even niet.
Vanmorgen naar ZH geweest, op controle bij de chirurg. Het is een hechting die is achtergebleven en die nu lekker aan het irriteren (gelukkig nog niet aan het ontsteken) is. Met een zalf, die (simpel uitgelegd) de huid oplost, hoopt de chirurg dat de hechting loskomt. Zo niet, is het 26 september een plaatselijke verdoving en wordt er gesneden als het nog niet goed gaat. Maar we gaan er van uit dat het op deze manier goed gaat komen.
Toen we thuiskwamen was ik in een eigenwijze opstandige bui en hebben we de douchehulp afgezegd en ben ik met R meegegaan naar de Action en de Xenos. Netjes in de rolstoel ;-))) Daarna naar de AH en heb ik de kar geduwd, zodat ik steun had.
Toen ik daarna thuis kwam was ik doodmoe en had ik helse pijn in mijn ....................................rug :(( Hoe verzinnen ze dit nu weer. Ik doe er niks mee hoor, ja, morfine slikken. Dat helpt gelukkig. Zodra dat niet meer helpt en ik op topdosis zit, zien we wel weer verder. Ik had ook een voldaan gevoel. Daarna is R nog weggeweest hoor, en ik netjes thuisgebleven. Maar het was zó lekker even eigenwijs weg. Niemand die er van wist, ja H. Die wist er van. Maar meer niet.
Morgenochtend naar de voedselbank ipv morgenmiddag. Morgenmiddag gaat R naar Stadskanaal een lavendelstruik ophalen samen met H. En ze gaan in Stadskanaal Stad vernis ophalen voor het schilderij voor mijn bedmaatje. We hebben daar bij Xenos een vervoerslijst voor gehaald, nu de vernis erop en dan ws maandag kan hij met de post mee!!!
Meer heb ik niet te kletsen. Ik ben moe, ik heb pijn, maar ben zó gelukkig dat ik in de rolstoel met R mee kon en dat de niet te genezen plek op mijn buik waarschijnlijk "maar" een achtergebleven hechting is en geen fistel. En dat gevoel is ook goed. Sinds ik thuis ben lig ik plat en geniet ik na van deze dag met een gouden randje. Op Facebook na, want ik wil wel graag mijn vrienden kunnen blijven spreken. Zal straks nog één poging wagen en anders is het echt pas morgen weer.
Morgen misschien wel weer meer.
Lfsssssssss
©hielkebijlenga Wel een kanjer toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten