9 oktober 2012

Lieve bloglezers,

Aan de frequentie van mijn blogs merk ik, dat ik toch meer en meer rust nodig heb. Mijn concentratie, geheugen en taal gaan toch wel drastisch achteruit de laatste weken :-( Dat schoot vanmorgen zomaar bij  mij naar binnen. Het kost mij enorm veel moeite en energie een blog te schrijven, buiten dat wordt het steeds moeilijker om dingen te verwoorden, gedichten heb ik al lange tijd niet meer geschreven. In de hoop dat alles gewoon weer terugkomt ooit........ Kan er nog niet aan wennen dat dit blijvend zou kunnen zijn. Denk daar ook maar even niet bij na. Lijken vaak op dementie-achtige klachten. Moet regelmatig aan alles herinnerd worden, (ben nu bijvoorbeeld ook weer de zin kwijt die ik wilde neerzetten, pfffff), oh ja, heb ook een kladblok bestand op mijn laptop staan, zodat ik in ieder geval de dingen die ik echt niet mag vergeten daarop zet. Maar denk je dat het helpt? Soms. Meestal vergeet ik dus op het kladblok bestand te kijken wat ik dan nog zou moeten doen. Of ik kom daar 's avonds achter, niet handig als je bijvoorbeeld een instantie moet bellen.
Ook in gesprekken met lotgenoten merk ik, dat ik soms de draad kwijt raak. Dan gaat het me al gauw te snel en teveel. Ben ik nog met een antwoord bezig, terwijl er al volop verder is getypt. Ja, dit baart me toch wel de nodige zorgen af en toe. Ik was altijd best taalvaardig, maar dat ebt dus langzaam weg, lijkt het wel.

Ik weet niet wie van jullie de Telegraaf leest. Maar als je misschien de editie van afgelopen zaterdag nog hebt, katern Weekend, Rubriek Ik Leef, hou ik me aanbevolen. Ook weer zoiets, ik wilde deze heel graag hebben, maar vergeet het dan te vragen of één van mijn gezinsleden deze voor me wil kopen. Er staat namelijk een artikel in van een lief lotgenootje van me.
Je kan haar hier volgen: https://twitter.com/Mies10

Hoe het verder met me gaat ...
Moe, pijn ... maar what else is new. Gebruik braaf mijn morfine en paracetamol (en de rest van de medicijnen) en maak nachten met veel nachtmerries, of uitputtende dromen. Het litteken rechts onder van mijn galblaasverwijdering is behoorlijk aan het verkleuren en steekt ook af en toe flink. Vrijdag over een week moet ik voor controle toch maar naar de chirurg. Het is een vreemde plek.
Maar ik hou me chronisch positief met dips. Zitten gaat nog steeds niet, net als lang staan en lopen. Maar alles went ooit. Toch?
Deze week is onze HH hulp nog ziek, we krijgen nu donderdagmiddag vervanging voor haar. Is ook wel weer nodig.

Dat was het weer even voor deze keer.


Lfssss