En dan is ook zo het weekend alweer op de helft.
Gisteren een best wel goede dag gehad. Trots op H. Hij gaat volgend jaar starten op de opleiding MBO Sport en Bewegen. Helemaal zin in en super enthousiast, dus nu heeft hij ook zijn doel voor volgend schooljaar en weet hij waarom hij dit jaar zijn examen wil halen. J heeft een lange dag gehad gisteren. Ze heeft geholpen op de Open Dag bij haar op de opleiding Doktersassistente, er waren alleen eerste jaars en samen met een studiegenootje vonden de leerkachten het prettig om ook twee tweede jaars studenten erbij te hebben.
Huishoudelijke hulp is gister geweest, maar ik ben écht niet tevreden, dus had in de middag gebeld, maar moet maandag terugbellen, dan is degene die over mijn wijk/dorp gaat aanwezig. Deze hoeft écht niet terug te komen. De rotzooi ligt nog overal en je hebt absoluut geen idéé dat ze zijn geweest. Klusje dus voor maandag, bellen met TSN.
Douchehulp geweest, heerlijk even onder de stralen. Was lekker, maar ik was behoorlijk moe geworden van de huishoudelijke hulp op dezelfde dag, dus ook dat gaat niet meer gebeuren.
Vandaag een emotionele rollercoaster in mijn lijf. Wat kan dát je dan ook weer ineens overvallen.
Tranen die lopen om de domste dingen, op de stomste momenten. Emoties waar je geen kánt mee op kan. Bah! Ook de brainfog is op zulke dagen enorm aanwezig en ook ligt dan mijn lat héél laag.
Kan weinig hebben, raak in de stress van het minste geringste, irriteer me aan de meest vreemde dingen. En ga zo maar door. Je lijkt dan te vervallen in een depressie en tóch voelt het anders. Ik kan het niet goed uitleggen, maar ik denk dat het misschien wel begrepen wordt, en anders moet je me maar gewoon geloven dat het een verschrikkelijk gevoel is en dat het er een verschrikkelijke dag van maakt.
Volgens ME/cvs expert Ashok Gupta is de amygdala (gelegen in het limbisch systeem, oerbrein of emotionele brein) de oorzaak van deze overstimulatie.
De avond verliep relatief rustig. Mijn levensmaatje, mijn maatje en mijn zoon hebben me gesteund en weer uit de emotionele trigger weten te krijgen, alleen ben ik dus nu doodmoe. Dát is dan weer een normaal gevolg. Je kan er niks aan doen denk ik. Dat is nou eenmaal zo. Ook "normale" mensen en daarbij bedoel ik dus mensen met geen chronische ziekte o.i.d. raken uitgeput na een emotionele dag.
Morgen hópelijk een rustige dag, met weinig input en rust in huis.
Lfssssssss
Ik herken het gevoel van de stress en zo wat je beschrijft. Alsof je accuut overspannen bent, maar dat is ook meestal met een paar uur weer over. En dan eigenlijk zonder echte oorzaak, of iets kleins wat niet in verhouding staat tot het gevoel van stress wat het te weeg brengt. Volgens de prof in Brussel hoort dit bij ME. Ik wens je weer een aantal goeie dagen toe. xxx
BeantwoordenVerwijderen