Na een best heel gezellig weekend, met mijn gezinnetje, was het vandaag weer maandag, en nog wel "Bleu Monday"...... Maar ja, ik ben niet bijgelovig, dus ook deze term zit niet in mijn systeem en ken ik pas sinds ik op Facebook actief ben. Dus het zegt me niks ;-)
Het weekend was fijn. Vrijdag kwam N, vriendin van H, voor het weekend. Zij hebben zaterdag met z'n tweetjes door weer en ((koude en snijdende)) wind de wijk hier in Heiligerlee doorkruist om de formulieren weer op te halen met de handtekeningen voor de petitie. Verder hebben ze zich prima vermaakt. Gisteren was het ook duidelijk dat N n iet terug kon komen naar Amsterdam, dus is ze een nachtje langer gebleven en heeft H haar vanmorgen naar station Groningen gebracht. Dat was rond elf uur, en ze was rond half vier thuis. Hele reis dit keer, maar ze heeft de oversteek overleefd gelukkig. H was vandaag vrij van school, de kachel was stuk, dus het was veel te koud om de kinderen les te geven. J is maandags altijd vrij van de opleiding, dus zo hadden we eigenlijk een lang weekend.
Gelukkig voor H en J vermaakten ze zich prima vandaag, want door de sneeuwval van afgelopen nacht, was mijn lijf in protest gekomen. Nog niet eerder zo heftig meegemaakt. Ligt er prachtige sneeuw, een mooi wit dek, sneeuwt nog steeds en ik voelde me bleghhh. Kon wel janken om niks (hoezo een muts eerste klas), misselijk (aan iets eten hoefde ik dus écht niet te denken), pijn in spieren en gewrichten (waarom ook niet) en mij lijf leek lood (gewoon alsof er van alles aanhing wat ik mee moet slepen).
Fijn om te lezen was wel dat ik niet de enige ben met ME met deze klachten. En ik denk zomaar dat er heel veel met spierziekten, reuma etc hier heel veel last van hebben. Ik heb mezelf dus weer bij elkaar geraapt en de rest van de dag is vrij rustig verlopen.
Je wil zo graag begrepen worden, je wil zo graag dat mensen snappen dat de mooie witte wereld van achter het glas écht heel mooi is, maar dat je wel eens flink baalt dat je juist op deze mooie momenten je lijf extra voelt. Dan is het moeilijk om de blijheid en positiviteit weer op te pakken. Maar het is me gelukt.
Heb voor het eten nog even een extra rustmoment gehad, en straks weer lekker slapen.
Hopelijk heb ik morgen een betere dag, want vandaag heb ik zelfs mijn douchehulp moeten afzeggen, ik wil dus graag morgen douchen. Ik kan mijn hulp laten weten, of misschien onder begeleiding van R.
We gaan voor een betere dag morgen!!! #chronischpositief
Lfsssss
Echte vrienden hebben is bijzonder ,
dat er nog zo een mensen bestaan een wonder .
Een echte vriendschap voelt zo goed,
omdat je vrienden u vaak tonen of zeggen
hoe het moet.
Met een echte vriend kan je lachen en gieren,
en ook verdriet en geluk mee vieren.
Ik heb zo een paar heel bijzondere
vrienden in mijn leven.
Die me echt steunen en liefde geven.
Zitten er sommige bij die ik nog niet
zo lang ken .
Maar die me wel respecteren en bewonderen,
zoals ik ben.
Bedankt daarvoor ♥ ♥
Geen opmerkingen:
Een reactie posten