En de week schiet alweer op. Gister heb ik een kast opgeruimd, had ik zin in en ik voelde me best goed. Maar goed, wánneer leer ik nou eens dat het stukje bij beetje moet. Ik moet dus vandaag meteen idioot boeten voor het opruimen van een kast. Ik kan me daar heel verdrietig van voelen, maar probeer dat niet te doen, want dat kost allemaal negatieve energie. En dat kan ik dus vandaag even niet gebruiken. De zon schijnt, dus het ziet er allemaal vriendelijker uit, en ja, ik moet maar leren met mijn grenzen om te gaan.
Op het ogenblik en bri bra brak gevoel in mijn hele lijf, alsof ik vandaag rondloop met een extra harnas uit zo'n ridder museum... Mijn armen zijn lood, ze leunen overal op wat ik kan vinden hier, anders zou het typen niet eens gaan. Mijn rug heeft te kennen gegeven dat die de dag van gisteren ook niet zo geslaagd vond. En ik kan nu al mijn symptomen wel gaan opnoemen, maar dan kan je beter op de volgende link kijken, daar staat alles duidelijjk en overzichtelijk in. Plus de aantekening, dat het op een website staat van een zorgverzekering, weliswaar een Belgische, maar álles geeft hoop. Want je zult maar #ME hebben.
http://www.euromut.be/ContentServer/particulieren/DossiersNL/dossier.chronisch-vermoeidheidssyndroom-CVS-nl
J en H zijn vandaag naar school, R is druk bezig in het huishouden en ik voel me aardig nutteloos. Dat is een erg rot gevoel moet ik je eerlijk bekennen, op dagen dat ik niet kan, dat alles me teveel is, waarop mijn lichaam duidelijk laat weten niet gezond te zijn. Je voelt je zó aan de zijlijn van de maatschappij staan, zó machteloos en niet belangrijk meer...
Maar gelukkig ben ik ook sterk en ben ik chronisch positief en probeer tóch weer van elke dag iets van niets te maken. En dat gaat me vanmiddag ook lukken. Alleen dan heel erg gericht op alles wat ik doe, doe ik met zo min mogelijk inspanning. Ben benieuwd of het me gaat lukken *smile*
Volgende keer weer meer
Lfsssss
Geen opmerkingen:
Een reactie posten