Vergeet ME niet

zaterdag 10 november 2012

10 november 2012

Lieve bloglezers,

De zaterdag schiet al weer aardig op. Na een hele slechte nacht, heb ik in de ochtenduren toch gelukkig nog wat uurtjes geslapen. Mijn zorg gaat vandaag als eerste naar mijn liefste maatje. Hij is zieker dan ziek, en ik maak me uiteraard zorgen, aangezien hij niet alleen ME heeft, maar ook met een spieraandoening zit. Gelukkig is hij al wel gestart met AB, net als zijn vrouw, en ik hoop alleen maar dat hij zich in de loop van de aankomende dagen zich beter gaat voelen. Bikkel, ik denk aan je!!! ♥
Er zijn meer MEdelotgenoten met vormen van griep en pijn. Tijd van het jaar soms? Ik denk dat ik er tussendoor wapper, hoewel de afgelopen week ook niet om naar huis te schrijven was. Maar ik heb een kuur gekregen voor het littekenweefsel van de buik en het lijkt er nog steeds op dat ook het littekenweefsel van de hernia operatie van ruim een half jaar geleden minder pijn gaat doen. Ontsteking en dan met rust genezen? Nee dus, als dit doorzet, heb ik dus vaker een AB kuur nodig als ik ontstekingen heb! Heb ik weer wat over mezelf geleerd. Maar toch zijn er veel zieken, problemen met bloedwaardes, veel pijn etc. Al mijn lieve lotgenootjes een knuffel van mij! ♥

H is vandaag thuis gebleven :-) Heerlijk! Hij is vanmorgen alleen naar zijn eigen team gegaan om aan te moedigen. H zit zelf met een liesblessure. 20 nov heeft hij daar een echo voor. J heeft vandaag volgens mij ook gekozen om lekker thuis te zijn en R is heerlijk aan het rommelen om me heen. Nu is hij dan even boodschappen halen, maar we genieten hier op onze eigen manier van een rustige zzaterdag. #zennn. Ik hou ervan.
Ben er toch achter gekomen dat mijn moeder gevoelens toch inmenser zijn dan ik zelf had gedacht. Met name het stukje, de periode waar ik nu in kom, het Loslaten, is een crime. Ik verstrik de kinderen zo nog, dus ik moet écht gaan leren om de kinderen los te laten. Gisteren een goed gesprek gehad met de psycholoog van H. Hij heeft me wel de ogen geopend, maar toch voelt het zwaar als ik besef dat ik niet altijd meer controle over de kinderen heb. Het ís gezond, maar oh zo moeilijk. En dan te bedenken dat J nu op de leeftijd zit, dat ik het ouderlijk huis verliet. Niet te combineren hoor, die gedachten ;-).

Voor ik hier afsluit, wil ik graag nog een video met jullie delen. Het zegt zoveel weer meer over Het Leven met ME.






Volgende keer weer meer.

Lfssssssss




2 opmerkingen:

  1. Lieve schat, loslaten is heel moeilijk pfff ik heb er zo'n moeite mee, ook voor ons ouders is het vallen en opstaan. xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja vreselijk vind ik het ;) Het liefst sluit ik ze op ofzo, dat ik altijd bij ze ben hihihi. Maar weet ook wel dat het een gezonde stap is, loslaten. Maar niemand had me verteld dat het zo moeilijk zou zijn :))) XXX

      Verwijderen