Tja, en dan ben je op een door de weekse woensdag in november sprakeloos, woordeloos en kan je niet begrijpen dat het gebeurt. Allereerst is degene die gisteren in het krantenartikel staat er erg slecht aan toe. En dat grijpt best behoorlijk in. Dan ben je zonder woorden, alleen kippenvel.
Lieve Denise, ik weet niet of je mijn blog leest, maar ik wil je alle Steun en Kracht toewensen voor jou en je gezin. Ik laat de kaarsjes voor je branden!!!
En dan is mijn liefste maatje ook zó ziek, dat hij aangaf dat zijn lichaam het "begeeft aan alle kanten". Ik hoop dat hij op zijn trouwdag (vandaag 15 jaar getrouwd), de rust heeft kunnen vinden en het herstel een klein beetje is ingezet. Lieve Wim, ik denk aan je! En lieverd, geef niet op! Ook voor jou branden mijn kaarsjes!
Jullie zullen begrijpen dat het me allemaal nu teveel wordt even. Ik heb geen woorden meer.
Lfssssss
.
#MEsucks!!!
Wat een walgelijke ziekte is het toch ook. Tussen de oren wordt dan gezet. Mijn tranen vloeien nu rijkelijk voor Denise & Wim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten