Stil om me heen...

Lieve bloglezers

De laatste weken merk ik een kentering op in de MEwereld. Iedereen gaat achteruit, blijft niet stabiel, is erg rustig op Facebook, of er zijn extra klachten die naast de MEklachten zich manifesteren. Het maakt me angstig.
Het lijkt wel of iedereen vecht om het hoofd boven water te houden. Protocollen lijken niet te helpen, AB kuren zijn zwaar en geven niet het resultaat wat ze moeten geven. Er brengen meer en meer mensen op bank of bed door de hele dag.
Wat is er in godsnaam aan de hand. Wat zit er in de lucht, welk virus of bacterie geeft ons de genadeslag steeds, waarom is dit een periode van zoveel stilte en zoveel ellende. Wat zit er achter. Wat doen we fout of juist niet en waarom is het zoals het is.

Hoe gaat het dan met mij. Moe, uitgeput en veel moeite de dagen door te komen. Genietmomenten zijn schaars. Ik probeer te kijken naar wat ik wel zou kunnen. Kaartjes maken misschien. Maar dat wat gisteren nog fijn leek, lijkt vandaag een onneembare vesting, drempel. Ik kan nog maar weinig. Mijn dagen bestaan uit een beetje lezen op Facebook, kijken van wat tv en wat spelletjes doen. Er is toch verdorie wel meer dan dat?

Wat is er aan de hand?

Ik haat de stilte om me heen. Ik leef mee met alle lotgenoten die het zwaarder hebben dan ik. Die net als ik vechten om het hoofd boven water te houden. Het is zo rustig. Iedereen is bezig met zijn/haar eigen strijd. Bezig om weer de positiviteit te zien van het leven. Maar ik mis ze. Stuk voor stuk. Omdat we samen altijd weer een opening zagen om het fijn te hebben samen.
En nu lijkt het wel of iedereen juist in een cocon kruipt om weer bij te tanken, bij te komen, om te gaan met de achteruitgang die ik zie en merk om me heen.
Zelf ook weinig zin of energie om meer te doen dan wat ik doe. Nee, dat zeg ik verkeerd. het gaat niet om zin hebben. Ik wil juist zo graag. Ik wil weer genieten. Ik wil weer blij zijn. In plaats van de zorgen en de spanningen rondom mijn ziekte en de financiën.
Ik wil weer lichtpuntjes zien.

Ik zei al tegen W. Het lijken wel verkeerde aardstralen, verkeerde tijd verkeerde plaats. Zoiets. En ik weet op dit moment even niet wat er aan te doen.

Maar ik kóm er wel!!! Oh zeker. Ik stuur liefs en sterke in de wind voor iedereen die het nodig heeft!!!


Liefssss