Lieve bloglezers,
Dag 5... HA is gebeld, en het onwaarschijnlijke voor mijn gevoel is toch waar mijn lichaam nu mee worstelt. Bijwerking van de kuur. Toch is het resultaat tot nu toe van de kuur dermate verheugend wat mijn rug betreft, dat we hebben besloten verder te gaan. Hopen op weer een kanteling naar minder buik- en darmklachten. We strijden verder en geven niet op. Ik heb vertrouwen dat het niet zo blijft. En verder aan mij om me er aan over te geven en mijn lichaam het werk te laten doen.
Fijn is dat ik afgelopen nacht weer doorgeslapen heb. Hopen dat dit minimaal weer twee weken aanhoudt, ongeveer, zodat ik de week slecht tot zeer slecht slapen weer achter me kan laten.
Nog 10 dagen leven met de voedselbank en dat proberen vol te houden, in het vertrouwen dat ook dit weer een uitweg en een einde heeft.
Vanmiddag realiseerde ik me weer dat je sommige mensen niet zomaar tegen komt. Er zijn mensen die je tegenkomt voor bepaalde redenen. Of omdat je zonder het te weten op eenzelfde level in het Leven zit. En dan merk je aan kleine dingen, een woord of gebaar, een herkenning. Bijzondere mensen en bijzondere ontmoetingen. Ook via mijn sociale netwerk, al is het via internet in plaats van in real life. Ben een gelukkig mens wat dat betreft. En dankbaar.
Een korte update dit keer, Lfsssss
Geen opmerkingen:
Een reactie posten