Vergeet ME niet

maandag 23 april 2012

23 april 2012

What else is new. Ik lig op mijn bed, tv staat aan #val van kabinet, man bijt hond ... laptop staat aan, anders kan ik dit niet schrijven ;-) , ondertussen me afvragend waarom. Een heleboel vragen die beginnen met waarom. Teveel denk ik, maar sommige dingen kan ik niet uit mijn gedachten zetten, dus draait het om waarom. Is dat slim. Vast niet. Maar je kan gedachten niet altijd stop zetten, zoals iemand zei het knopje niet kunnen vinden. 
Het lukt gewoon niet omdat je om mensen geeft, dingen, situaties. Ze houden je bezig en helemaal als je 24/7 op bed doorbrengt zoals ik, en eigenlijk veel te veel tijd hebt om naar je gedachten te luisteren, om ze te horen. Terwijl je ze wel eens met rust zou willen laten. 
Mensen zeggen dan, denk eerst om jezelf. Maar dat doe je al zoveel als je 24/7 op bed ligt. Dan geeft het ook een voldoening om met anderen, met situaties, dingen bezig te zijn. Dan voel je je nuttig. Want dat je je nutteloos voelt als je zo vaak en zo lang in je alleentje op bed ligt, kan ik je inmiddels wel vertellen.
Nutteloos want je bent niet meer nuttig voor de maatschappij. Naast de lijn gezet, alles leeft langs je heen. En niemand zit nou eenmaal te wachten op iemand die zich dagelijks druk om je maakt, die zich dagelijks om je bekommert. Dus het is ook nog eens een dubbel gevoel.
Rare gedachten, verwarrend en vaag als ik dat zo opschrijf. Aan de ene kant je nuttig voor anderen voelen, en aan de andere kant weten dat het ook teveel kan zijn en je een last aan het worden bent. Ofzo. Bizar. Kan het ook niet anders omschrijven.

Maar goed, ik heb vannacht wel aardig geslapen, werd wel met heel veel pijn wakker. En moe. Maar wat ik al schreef, what else is new. Pijn ook in de rechterkant van mijn rug, dat is toch niet helemaal waar de operatiepijn zat. Het was altijd links. Hmmm, even in de gaten houden en ondertussen mijn reeks meds gewoon innemen. 
De moeheid blijft steken, zeuren en hangen. Gedachten worden te zwaar, een gesprek op internet verloopt niet.  Ik besluit me dan gewoon even terug te trekken. De kinderen zijn ook alledrie thuis. J heeft donderdag een toets, morgen kennismakingsgesprek op stage en verder niks deze week, H is op maandag en dinsdag voorlopig thuis omdat school niet met autisten om weet te gaan en ze de zorgklas gewoon maar hebben opgedoekt ivm financiën vanuit de overheid (bedankt Den Haag!) en S is nu aan het werk, en was dus overdag thuis. 

Wat gedommeld, en ach, je rust uit maar je merkt er niks van. Uitputting blijft, maar what else is new. De dag sukkelt zo voorbij. Morgenochtend zomaar een afspraak in het ZH bij de KNO-arts. En in de middag komen ze van H's school een gesprek voeren hier thuis. Wow, een te drukke dag morgen dus, realiseer ik me. Want de ochtend KNO arts is al vermoeiend genoeg en hopen dat ik dat haal. 
In de middag lig ik wel op mijn bed als ze van school hier zijn, en dat accepteren ze maar, ik praat wel wat mee als het me lukt. Anders gaat dat maar gewoon langs me heen. 

Maatschappelijk werk trouwens in gang gezet. Binnen nu en twee week een afspraak. Dat is dan met name voor R ivm de financiën en het omgaan in een gezin met een bedlegerige chronisch zieke partner. Pfieuw. Klinkt wel heel heftig. Maar wel de waarheid geloof ik. 

Straks eten en vanavond hetzelfde riedeltje, wat facebook, twitter, tv. Tot het weer tijd is om naar bed te gaan. Bed? Daar lig ik toch al in? Oh ja, bed in mijn slaaphok. Bestaat ook nog. 

Morgen meer
Lfs



4 opmerkingen:

  1. Ha lieve Mar,

    Het is of ik mijn eigen leven lees :-),ja valt niet mee he aan die zij lijn staan,je word er nu met die verkiezingen weer extra met je neus op gedrukt,maar ja Mar we zijn wie we zijn en hebben niet om deze situatie gevraagd,ben wel blij om te horen dat je geslapen hebt,ik helaas niet,ja tussen 5.30- 7.30 ja dat was mijn nacht maar dat had je al begrepen denk ik heb vannacht nog iets bij een plaatje van je gezet,goh ja zo een morgen naar het zkh,en de school over de vloer is dan weer erg veel he,ik hoop dat je het allemaal trekt en dat de nacht je weer gunstig gestemd is,want dat scheelt de helft op zijn minst!!!
    Lieve mar heel veel succes morgen en ik hoop dat je morgen avond nog aanspreekbaar bent,ik lees het vast weer op je blog!!
    Lieverd sterkte met het dragen van onze ziekte,klinkt een beetje als een familie band he,onze ziekte,sommige mensen zouden jaloers worden wat hebben die mensen wat wij niet hebben,nou ze mogen het een weekje proberen van ons toch!!?
    Nou Mar tot morgen weer op je blog!! liefs Wim XXXXXXX

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je lieve Wim, voor je reactie. Jah, het voelt als een familieband, maar we willen het best een weekje uitlenen, was dat maar waar. Hoewel, we weten hoe zwaar het is, dus makkelijk krijgen ze het dan niet. Maar wel fijn dat we niet alleen zijn en dat voelt wel heel fijn ((hug)). Ik zie indd wel hoe ik morgen de dag door kom, maar mijn oor gaat moeilijk doen, dus ik moet wel naar de KNO. En het gesprek, ik zie wel in hoeverre ik daarbij kan zijn. We gaan ons best doen, maar meer dan dat lukt me niet. Jij ook veel sterkte en ik hoop werkelijk dat jij aankomende nacht een betere nacht kan hebben, ik ga aan je denken!!! xxx liefs en knuffels van mij!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. je bent niet echt alleen
    er zijn er duizenden zoals wij
    ik ben alleen wat beter als jullie 2
    moet soms een paar uur s middags mijn bed in
    en kan nog wat km lopen
    en fietsen
    met electrische fiets
    dat dan weer wel

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee, ik weet dat ik gelukkig niet alleen ben. De één inderdaad nog wat mobieler dan de ander. Ik ben bedlegerig geworden na mijn hernia operatie. Hopelijk verandert dat nog, maar hou mijn hart vast. Ik blijf hoop houden, en deze blog bijhouden. Het doet me wel goed om te delen. xxx Lieve groet Mar

      Verwijderen