17 april 2012

Vandaag, wat heb ik te vertellen ...


Ik voel me onzeker, verward en vertwijfeld. Als je iets niet begrijpt, zoals ik nu, kan je het loslaten, maar je kan het ook accepteren zoals het is. Toch spookt het al de hele dag door mijn hoofd, gevoelens uit een verleden die ik dacht al afgesloten te hebben.
Moeilijk voor mij, ik moet er een weg in zoeken. Maar ingewikkeld vind ik het wel. Het wordt anders bedoeld dan het bij mij binnenkomt en ik weet ook waarom. En daarom is het voor mij moeilijk om daar even een weg in te zoeken. Heb ik wel even tijd voor nodig, zolang ik dat alleen moet doen. Maar ook dat zal me lukken.
Dit moest me in ieder geval van het hart. Snap dat het voor jullie als bloglezers wat vaag overkomt, maar soms zal dat wel eens gebeuren, ik heb een vaag stel werkend hersens. Die ik zelf ook niet altijd begrijp.

Vanmorgen half elf ben ik wakker geworden. Kon gisteravond de slaap niet vatten. En dat terwijl ik toch behoorlijk wat medicijnen slik om het bio-ritme van #ME op peil proberen te houden. Maar na een uur viel ik dan toch in slaap. Gedroomd ... altijd bezig met organiseren in mijn droom. Regelen, controle houden. Misschien ook wel omdat je op de ziekte #ME gewoon geen controle hebt. Die gaat gewoon zijn/haar eigen gang in je lichaam. Heb verder geen verklaring waarom ik zoveel over controle houden droom.

Ik was nog niet zolang wakker, dat ik even een gesprekje had op msn, die er toch wel even inhakte. Ik ben veel online op msn, uiteraard omdat het mijn wereld is. De virtuele wereld. De sociale media. Heel veel meer heb ik niet. Anderen voelden zich verplicht om met mij via msn te praten. Maar ik verplicht nooit iemand om iets voor mij te doen, dus waarom wel op msn.
Iedereen leeft zijn/haar leven. Hoe moeilijk het ook is, ik accepteer wel dat mensen een heel ander leven hebben dan ik. Mijn wereld, mijn sociale contacten, mijn gesprekken, ze spelen zich allemaal af op mijn laptop. Niet omdat ik er voor heb gekozen, maar omdat ik geen keus heb. Maar iemand anders verplichten, ik zou werkelijk niet durven. Het deed me zeer dat het zo is overgekomen, en ik wil dan ook van hieruit nogmaals benadrukken dat je je nooit verplicht moet voelen om contact met me te hebben als je daar zelf geen behoefte aan hebt. Ik respecteer ieders leven, mijn leven is door #ME heel anders, saai en heel gevangen eenzaam in je eigen wereld.

Alsof dit niet genoeg was, hakte er ook nog eens een berichtje in, dat mijn tijdlijn van Facebook heel vol staat en erg druk is. Jah, het is een hobby van mij geworden. Mooie plaatjes delen, foto's. Niet voor een ander, maar voor mezelf, een gecreëerde wereld waarin ik leef, omdat ik de echte maatschappij langs me heen moet laten gaan. Ik heb dan ook aangegeven dat ik begreep als ik daarom ontvriend wordt, maar probeer ook te begrijpen dat ik geen keus heb. Ik ben momenteel bedlegerig en weer de virtuele wereld die mijn wereld is, pak hem mij alsjeblieft niet af :( Maar voel je echt vrij om mij te ontvrienden. Ik begrijp dat wel. Ik zal niet boos op je zijn.

Degene die zich hierbij aangesproken voelen, maak je alsjeblieft niet druk, het is even voor mij een uitlaatklep, om toch uit te leggen dat het voor mij mijn wereld is. Dat je vanuit een bed niet veel contacten hebt. Al zijn het maar de contacten in de supermarkt. Die zijn er niet voor mij. Heb geen medelijden, ik veroordeel jullie niet, maar het was wel een aanleiding om uit te leggen dat de wereld rondom en in mijn laptop héél belangrijk is geworden voor mij. Mijn leven is mijn slaaphok, de woonkamer, de wc, en mijn laptop.

Ach, de rest van de dag verliep wel redelijk. Ik ben bezig geweest met het VZP Winschoten eo wat ik draaiende probeer te houden met een team achter mij. Dit verzamelpunt (ter verduidelijking) houdt het volgende in:
We zoeken allerlei noodzakelijke, dagelijkse spullen voor mensen die het niet zo breed hebben. Want stille armoede is in deze tijd niets meer om je voor te schamen en wij willen via deze weg onze krachten bundelen om elkaar te helpen. Heb vandaag weer verlotingen gedaan en hopelijk zijn er weer leden blij gemaakt met hun toegewezen spullen.

Vanavond niks bijzonders op het programma, morgenochtend komt mijn HH hulp, dus dan moet ik op tijd op. Er is namelijk verder niemand thuis voor haar, en ik vind het vervelend als ik nog in bed lig als zij al bezig is of in huis is.

Tot morgen
Lfs