25 april 2012

De eerste nacht nadat ik geen morfine caps heb genomen ben ik aardig goed doorgekomen. Ik ben in ieder geval niet wakker geworden van de pijn, dus daar ben ik best blij mee. Word nu wel wakker met pijn, maar what else is new. Alles went. 9 uur lig ik alweer in mijn andere bed, de HH hulp is er vandaag. Heerlijk dat ze er is, maar ook druk natuurlijk. Er is behoorlijk wat reuring om je heen zo'n ochtend. J is naar haar paard, H naar school en S gaat om 12 uur ook weg om te werken.
Klets via internet met mijn dinnetje in het ZH en later ook mijn beste maatje die me aanspreekt. Maar tegen 13u ben ik echt uitgeput. Lichte hoofdpijn steekt de kop op en ik besluit even te gaan slapen. Het wordt dus ogen dicht, want slapen kan je dat uurtje niet noemen. Te uitgeput. Malaise. Pijn in mijn keel.

Dan gaat me een lichtje branden over een toch wel heel drukke dag gisteren. Daar heb ik dus last van. Extra uitgeput en moe. Ik weet nu waar het van komt, maar dat lost het niet op natuurlijk. Het is een dag die ik moet doorworstelen, en ach, ik blijf positief. Het komt wel goed.
Boven wordt er hard gewerkt aan het ombouwen van bedden. Drukte, rommeligheid, gepraat, heen en weer geloop.

Morgen nog zo'n dag, want dan moet hier beneden het bed in elkaar gezet worden. Maar eerst moet het boven af. Tussendoor worden er patatjes gebakken. Iedereen weer thuis. En ik zo'n beetje nog moeier, misselijker, uitgeputter dan ik al was. H zegt heel lief tegen me, misschien kan je er aan wennen. Jah, zijn autisme is te sturen gelukkig, mijn moeheid niet.

Maak me druk om vrijdag. Een dag dat R aan het werk gaat, S moet werken, J afspraken heeft en H naar school moet. Dan ben ik dus alleen. Jeetje, kan ik niet meer alleen functioneren? Nee dus, en zeker niet als er ook nog iemand voor me naar de voedselbank moet, anders redden we de aankomende week niet. Maar het scheelt me niet hoor, dan maar geen voedselbank. Werk en school gaat voor. En ik. Ik moet het dan alleen zien te redden.

Het wordt ook een korte blog. Geen puf, zie wel en probeer me af te sluiten voor de rommeligheid en drukte en verder de avond over me heen laten komen.

Morgen meer
Lfs