Vergeet ME niet

zondag 3 maart 2013

03 maart 2013

Lieve bloglezers,


Na een superslechte zaterdag vol P.E.M. gaat deze zondag weer ietsje beter. Gister viel ik van de ene zweetaanval in de andere, misselijk, dizzy, extreme uitputting ► hadden de boventoon. Zo erg als gister had ik het nog niet gehad. Zo zie je maar weer dat elke dag je kan verrassen.
Vanmorgen opgestaan rond tien uur, maar had geen energie om alleen de dag op te starten, dus tot half één in bed gelegen. Energie is nog ver te zoeken, heb mijn maandelijkse rotzooi ook nog, dus vandaag nog echt RUST.
H is om me heen, voor het geval ik hem nodig heb. R en J zijn niet thuis op dit moment. We hadden net voetbal aanstaan, maar FC Groningen wordt van de mat gespeeld, dus lekker tv uit, H boven en verder Zen♥

Aankomende week wel wat afspraken staan. Maar we leven hier per dag en één dag vooruit wat planningen betreft. Douchen heb ik verplaatst naar dinsdag. Dat kan nu omdat ik een particuliere hulp heb. Ideaal! Verder komen de mentoren van H voor het behandelingsgesprek en toekomstpersepectief hierheen. Dan snel wat eten en met J mee naar het MartiniZH in Grunn. Dat laatste kan ook nog veranderen, maar dat hoor ik wel van haar.

Gewoon genieten dus nu van stilte en rust. Dan merk je meteen weer hoe moe je toch nog bent. Het is gewoon killing, een P.E.M. Het vergt teveel van jezelf. Het valt me ook op dat ik steeds vaker in een P.E.M. verzeild raak, zonder dat ik de aanleiding weet. Achteraf kom ik er meestal wel achter, en het valt me tegen dat het nu zelfs kan triggeren door bijvoorbeeld mijn oor, die ook weer aan het prutten is. Dit keer is het een verlate ingezette na de voorjaarsvakantie. Heb ik het idee. Maar ik maak me er niet  meer zo druk over, het is iets wat er "bijhoort" en waar ik toch niet omheen kan. #MEsucks.
Maar de chronische positiviteit heb ik weer gevonden, dus we keep on going!!

Dankbaar voor mijn gezin, mijn liefste vrienden en mijn moeder en iedereen die ME wil begrijpen en met me mee leeft. Medelijden niet hoor, er zijn duizenden zieker dan ikzelf. Als je het krantenartikel van de vorige blog hebt geopend en gelezen weet je meteen weer waar ik ook nog heen zou kunnen gaan.


Lfsssss



Geen opmerkingen:

Een reactie posten