Vergeet ME niet

donderdag 6 februari 2014

Ziek

Lieve bloglezers,

En toen hadden we een hele drukke week. Als het ritme ook maar omslaat bij ons, kan ik nog maar weinig hebben, ben snel moe, slaap slecht..... Krijg dan ook keelpijn, hoofdpijn, spierpijnen, duizeligheid, misselijkheid. Maar het was gewoon een drukke week.
Maandagochtend met onze oudste hond, Cintha van 7 jaar, naar de dierenarts. Er was iets niet goed, maar wat konden we niet peilen. De dierenarts daarentegen wel. Baarmoederontsteking. Pffffffff. Dat is heftig. Maar als we er op tijd bij waren, was een AB kuur voldoende om haar er doorheen te krijgen. Maandagavond was ze best te doen. Vrolijk, lustte wel een broodje. Dinsdagochtend de eerste pil van de AB kuur na de prik van maandag. In de loop van de dag ging het steeds slechter en rond negen uur 's avonds deed ze niks anders dan spugen. Naar de nachtpost in Veendam. Dierenarts onderzocht haar en er bleek al pus uit haar vulva te komen. Er was maar één oplossing: spoedoperatie. Dus kwamen ze thuis zonder Cintha. Wat is dat raar... Ik miste haar vreselijk. Sinds ik ziek ben en bedgebonden, is ze veel bij me en in de nacht slaapt ze naast mijn bed in mijn slaaphok. Nu wist je dat ze een zware operatie moest ondergaan, ze niet thuis was en wij de volgende ochtend om 8 uur pas konden bellen. Zeer slechte nacht gehad. Ik denk dat ik hooguit 4 uurtjes heb gedommeld. Gelukkig hoorden we om 8 uur dat ze al een plasje had gedaan, wel wakker was en dat de dierenarts na spreekuur ons zou bellen. Die belde inderdaad. De baarmoeder, die normaal een gewicht van 50gr heeft, had bij Cintha een gewicht door het pus van 1,5kg! Ze was de operatie goed doorgekomen. Er komen bij een baarmoederontsteking gifstoffen vrij in het lichaam, die gingen ze nog te lijf met een infuus van AB. Als alles goed ging verder, mochten we haar om 14u ophalen. Toen ze weer thuis was, was het gewoon onvoorstélbaar dat ze nog niet eens 24uur weggeweest was. Het leek wel een week!!! Momenteel is ze rustig herstellende. Vandaag heeft ze weer wat gegeten. Ontlasting en urine is goed op gang. Ze loopt zeer voorzichtig, en krijgt nog 5 dagen kuur. Morgen gaat ze voor tussencontrole voor het weekend naar onze eigen dierenarts en dan volgende week vrijdag de laatste controle. Ze heeft geen pijnstilling gekregen, zodat ze de pijn voelt (sneu hè......) , want dan doet ze door de pijn alleen maar wat ze kan. Anders gaan dieren over hun grenzen en dat mag nu absoluut niet. Het was een zware ingreep. Wow. Ze is gelukkig weer thuis en heeft vandaag alweer heerlijk bij me gelegen. Ze geeft me meer kracht, rust en liefde dan ik voor mogelijk had gehouden. Dat merk je pas als ze weg zijn ... als ze niet kunnen geven wat ze normaal op natuurlijke wijze doet.
Niks komt alleen, we hebben ondertussen ook nog problemen gehad met onze verwarmingsketel. Geen warm water, daarna lekkage en toen nog een vervanging van een lekkende pijp. Goeie genade, drie dagen achter elkaar vroeg(er) op, want de ketel staat in ons slaaphok. De monteur was bijna kind aan huis geworden.
Via deze weg, wil ik iedereen bedanken die op welke wijze ook, mij en ons gesteund heeft in deze heftige week. Morgen nog een drukke dag en daarna hoop ik echt op een heel rustig weekend. Een weekend waarop mijn #ME-klachten weer kunnen herstellen, hopen dat de #PEM de weg terug weer vindt.
Ik ben uitgeput, moe en kapot. Maar dankbaar en rijk met de mensen vol liefde om me heen.
[speciale dank gaat uit naar Arnica, ze weet zelf wel waarom!]


Lfssssssss




Geen opmerkingen:

Een reactie posten