Vergeet ME niet

zondag 6 mei 2012

6 mei 2012

Korte blog vandaag. Denk ik. Laat opgestaan, redelijke nacht gehad. Maar oh wat een pijn.
Ach, het kan slechter, ben de enige niet. Daar hou ik me aan vast. Ik wil graag delen wat me zorgen baart. En dat is hoe er omgegaan wordt met kinderen met de diagnose #ME.
Dat zet ik hieronder neer.

Ik? Ga de dag volmaken met wat face en twit, wordfeud en whatsapp, afscheid en tranen, en hoop dat deze dag gewoon snel voorbij is, kan de drukke maandag beginnen. Nee, sorry, vandaag dus niet zo spraakzaam en niet zo goed in mijn vel. We houden het hoofd overeind en meer is vandaag niet nodig. Be positive, dat is wat ik ook probeer, ondanks alles.

Lfs

Kinderen met #neuroME mogen niet meer slapen overdag in de UK, hoe mensonterend is dit? Ze zijn verschrikkelijk ziek!!!
Hier in NL worden ze met ouders aangemeld bij AMK en onder toezichtgezet door eenvoogd. Mensonterend toch?
www.deziekteME.petities.nl


Afsluitend een gedicht van ©MyrnevdEertwegh


Je voelt je alleen als iedereen er is
je voelt je verloren, niemand die je mist

Blijf daar niet staan, zo verstomd en alleen
zo kom je er niet
dan kun je nergens heen

vecht voor die dingen
waar je zo diep naar verlangt
vecht, voor alles wat je wil, en kan bereiken
niemand schuift jou nog aan de kant

ze zullen je waarderen
ja, zij die jou in de weg stonden
zij zullen in je geloven
omdat ze het zelf, nooit konden

Geschreven op 5-5-'12




1 opmerking:

  1. ja je moet potverdikke vechten en blijven vechten....het is verschrikkelijk dat het moet en dat je potverdikke hier als kindermishandelaar wordt gezien... en jij dikke knuffel lieverd. Wilde dat ik naar je toe kon en ff een paar armen om je heen kon slaan.. kus

    BeantwoordenVerwijderen